Bep van der Vinne:

Een selectie uit tekeningen, schilderijen en wandobjecten, van de afgelopen veertig jaar.

Resten uit oude culturen, leegstaande gebouwen, verlaten huizen, “zij tonen mij een tijdelijke, toevallige schoonheid”.

Wat Bep van der Vinne boeit zijn de verweringsprocessen, zij wil dit in haar werk laten zien of ‘vertalen’. Daarbij streeft zij naar zeggingskracht d.m.v. eenvoud in vorm, kleur en structuur. Een evenwichtige compositie in een sfeer van verstilling. Schilderijen en wandobjecten in diverse technieken.

Wianda Keizer:

Haar ruimtelijke werk ontstaat door het rangschikken, ordenen en herhalen van verschillende materialen. Het is een zoeken naar vorm en lijn, naar schoonheid, zonder te willen pronken, naar stilte, harmonie en ontroering, zonder sentimentaliteit.
Het is een uitdaging om van eenvoudige sobere materialen iets te maken wat boven zichzelf uitstijgt en de naam kunst mag dragen. Haar geliefde lijn is de horizon, maar ook de lijnen uit de natuur en architectuur, met hun gelaagdheid en structuur. De werken ogen als rustige en sobere beelden met een sfeer van poëzie.
Haar werk brengt een ode aan de eenvoud en de kracht van de materie.

Marjan Schaap:

Het werk van Marjan Schaap ontleent zijn zeggingskracht aan vormen die “de tijd”  in zich dragen. Maar vooral ook aan de huid van de klei, de kleuren van natuurlijke pigmenten en oxides. De beelden vertellen over dat wat er altijd al was en altijd blijven zal: een woordeloze essentie die zich schuilhoudt in de dingen.

Ook haar dierportretten komen voort uit verwondering en het zoeken naar de uitdrukking en eigenschappen van dat specifieke dier. De beelden zijn krachtig en kwetsbaar, strijdlustig of aandoenlijk en raadselachtig tegelijk.

“Verwonderen is met je blik iets omvormen tot een wonder, je afvragen wát je ziet, en het een betekenis geven, een ziel toekennen.”

Expositie georganiseerd door Bep van der Vinne, Wianda Keizer en Marjan Schaap.