Opening van de expositie WAAR BLIJFT HET WIT ALS DE SNEEUW SMELT? op vrijdag 26 mei om 20.00 uur.
Geen kleur te zien in de tentoonstelling. Alle werken zijn wit. Dat was de uitdaging voor de kunstenaars. Zij onderzochten de mogelijkheden van deze beperking. Zij vonden die in de variatie in ‘witten’. Wit marmer is anders wit dan plastic of papier. Ook gebruikten zij het spel van licht en schaduw over gladde en ruwe oppervlaktes. Hun materiaal kan transparant zijn, of reflecteren.
Veertien kunstenaars, veertien oplossingen.
Zo verft Jot Fei zijn gelaste portretten wit. Het ruwe ijzer is niet meer te zien. De gebogen vormen glanzen op de bolling, schaduwen in de holtes suggereren zwart. Leonard Witte maakt grote witte vormen die lijken op papieren vouwsels. Er zijn bronzen mensfiguurtjes van Joan Bruggink. Xandrien Thiel heeft een installatie met enorme transparante schalen. Marleen van Engelen werkt ook met transparantie, in keramiek. Kunsthars als beeldend middel wordt toegepast door Ilona Hakvoort en door Betty Simonides, met heel verschillend resultaat. Nog wonderlijker is het bij de grafiek. Bij de techniek van de blinddruk komt er geen inkt op het papier. De tekening wordt letterlijk in het papier gedrukt, en de schaduw, veroorzaakt door er langs strijkend licht, laat pas zien wat er staat. Drie grafici vertellen zo ieder op eigen wijze hun verhaal, Marjolein Terwindt, Janny Hiskes en Ansje van den Muijzenberg.
Van Maryke Wiechers verwacht u misschien ook grafiek, maar deze keer maakt zij ruimtelijk werk.
Laat u verrassen door de installaties van Hinnie Steenbruggen, Marijtje van der Veen en Maxelant Harmsze. www.verkuno.nl
Alles Wit.
De titel van de tentoonstelling is de vertaling van de tekst die de Zwitserse kunstenaar Remy Zaugg in 2003 verwerkte tot een schilderij:
“Quand fondra la neige, où ira le blanc?”.
Malevitch noemde het wit “de ervaring van het Niets”. Wat u in K38 kunt zien is dat wit heel veel kan zijn, genoeg, zelfs alles.
“Meisjeloos” speelt WIE WINTER, een theateroptreden van Marit Golstein en Imke Mol.
MEISJELOOS – Marit Golstein en Imke Mol treden op;
‘Waar blijft het WIT als de Sneeuw Smelt’, van 27/5 t/m 18/6, 2017
Kunstencentrum K38, Kanaalstraat 38, Roden
Openingstijden: woensdag tot en met zondag, 13.00-17.00 uur
Informatie: http://www.verkuno.nl
Betty Simonides gebruikt in haar schilderijen verschillende pigmenten en bindmiddelen. Deze worden in lagen op een doek over elkaar heen gezet. Van te voren bepaalde handelingen laten daarna het doek als het ware zichzelf schilderen. In het uiteindelijke werk spelen licht, kleur en transparantie een belangrijke rol.
Ilona Hakvoort maakt, naast haar werk op een drager (doek, mdf, aluminium), objecten die puur uit pigment en kunsthars bestaan. Soms zijn het egaal gekleurde producten. Bij de transparante werken ontstaan er patronen door het gefaseerd gieten van gepigmenteerde hars in blanke hars.
Marjolein Terwindt-Wetterauw maakt houtdrukken. Voor deze expositie zijn de gesneden planken zonder drukinkt in papier geperst. Hierdoor ontstaat een blinddruk. Een reliëf zonder inkt, waarbij het hoogteverschil het beeld zichtbaar maakt. www.marjoleinterwindtwetterauw.exto.nl
Hinnie Steenbruggen‘s werk is een serie van 9 zelfportretten. Zij heeft onderzoek gedaan naar de zichtbaarheid van zichzelf in het witte vlak vanuit één lijn in de gegraveerde gipsplaat. Daarnaast bestaat de serie uit een reeks die beweging suggereert. Op elk portret zoekt Hinnie in één verder draaiende beweging contact met de kijker.
Xandrien Thiel heeft een installatie gemaakt, die bestaat uit een lange witte papieren loper die sporen van smeltende sneeuw laat zien. Daarop staan een aantal bijna transparante papieren schalen, waarin het wit bewaard zou kunnen zijn.
Leonard Witte heeft hoekige beelden van karton gemaakt. Zijn maakproces komt voort uit improvisatie, er is geen vooropgezet plan. De beelden lijken symmetrisch, maar de symmetrie is imperfect. Het licht speelt met de vormen – de lichtomstandigheden hebben veel invloed op de verbeelding van zijn werk.
